ტ ე ქ ს ტ ე ბ ი

“პროლოღი ათორმეტთა თთუეთა” 


 (თებერვალი - აგვისტო)




A – თი აღვნიშნავთ A- 85 ხელნაწერს
B – თი – შ-3731
ჩ – თი - H-2185





<224რ>

Fფევერვარმან რაÁ ნაკ_ყოს ცხრა და აწ რვა
მღამთაÁ ათერთობს მთენთაÁ სამ და ათ ჟამი.

(ა) ტურფონს ჰშუÀნიან ყრმასა კამსადოს ღრღედნი,  
მადლით ღმერთქმნილსა ეშმაკთა ქრისტებრ ფლობაÁ,
ნიკეას შინა თÂთ მუნ თქუმულთათÂს ÃრმალვაÁ, 
Ãამლით აღმომსჭუალვაÁ, გუÀრდსა ლამპრითა ძრუნობაÁ,
და მათვე მთმენსა Ãელად სულსა ღვთისებაÁ.
ბენდიმიანე ავქსენტისი მისებრვე
და ნახეთქებთა ათ ოთხ და ორ წელ მყოფი
მუÃლმოდრეკილი სარკეთაÁთ პიპირობს .
(ბ) ქეროვიმებრთა საყდართაÁთ მკლავთა მჩენი,
ურიცხოÁ ჩჩÂლებრ რიცხუსა შჯულითა სრულ იქმს,
სÂმეონ იჯმნის ქალწულსა სულის წყლვათა
უთქუამს და ანნა ფანოელეთი ყრმასა
აიესოებს, აღმრთობს, აძუÀლებდღეთაებს.
ამისნი მრწმენნი პერპეტო და ფილიკტი
დიაკეულთა ველურთა განბძარულნი
მოყუსებთა თანა Ãრმალსა ემაღნინტვიან.
(გ) აწ განმიტევე, გუშინ სÂმეონ Ãმობდა,
დღეს ცეცხლისფერთა მკლავთა ადამს უჩვენებს,
წმიდათა სულნი Ãმობენ, აქაცა, მღდელო,
ძრწის ჯოჯოხეთი ანნა რაÁ ახარებდეს,
დავითს ძე შენი და ღმერთი ვიხილეთ ჩუÀნ,
აქა ჰსრულდების ანდრიანეცა Ãრმალსა.
(დ) სამწყსოÁთ ცხოვართაÁთ ქრისტესა ეცხოვარნეს,
ქედნი აკუÀთნეს პაპია , დიოდორე 
სულის ცად მქმნელსა მახÂლსა კლავდის თანა,
და თეოკტისტი და იგნატი ესრეთვე,
პილუსელთა მნათობმან ისიდორე 
სული აღმრთო და მტუÀრი მტუÀრად განყარა.
(ე) ქალწულსა ღვაწლნი ჰპირადჰპირადობდენ რაÁ,
აღათის პეტრე ენეაÁსთა მიჰმად <224ვ> ლებს,
მერმე თრეული ცეცხლითა განიბრძმედვის,
სიძესა სულსა დილეგით ზითვად მისცემს,
ხოლო აბრაჰამ ეპისკოპოსი სპარსეთს 
ღუთითა განჰბასრვის, ქრისტესა ამხოლოებს,
ვინაÁ მოუწოდს სერად ქედითა Ãრმალსა,
და აზარია ადდოÁსი წინამცნობი
მამულსა თÂსსა დაიძინებს მშÂდობით.
(ვ) მÃეცთ მცველი რაÁ სილოვანეს ესაქმა
ზესთმესრულესა ლუკა მუკიმოსითრთ,
ამთნი შურნი იშურვნა ივლიანე,
ჭაბუკმკურნალმან თავი ჰგურდემლა სამსჭუალთა,
კუალად ქმნადთა ჰქუა სულმან, მომელოდენით.
ფავსტია ბრძენი მტანჯველსა სცვლის მოწამედ.
ევლასიოს, ეგრეთვე მაქსიმინოს
მათგან ნამზადნი ტაფაკნი ზოგად ილმნეს.
და სხვაÁცა ფავსტო, ბასილი, სილოვანე
ზეცის გზაობენ და დიდმან ბარსანოფე
კოსტანტინელთა მწყემსსა თანა ფოტიოს
ძილი ირულეს, მართალთაÁ სამნეტართა
საბაელთ ტიტლოÁ ვოკოლის აზედდღისებს.
(ზ) მელიტოპოლით ლამსაკოს მებადური,
პართენი დიდი სკÂრველებათა ზღვაÁ,
ქრისტეს არვეთა ტკბილად დამესტÂნარი,
ძოწავს პორფირთა, ნიშთა აკნინურიცხუÀბს,
მშÂდთ იტალავრებს მძიმეთა ქუÀდამყრელი,
ალექსანდრელთა მზისა პალატს სისხლთმთხევნი
პროტიკტორებნი მათთაÁთ უზღვენ ქრისტესა
და მონებნიცა მათნი ნეტარნი ათნი
ნიკომიდიას ჭრილნი ჭრიან ეთერსა.
აჰრონიოსცა , კÂპრეს ეპისკოპოსსა
ჰრულის მართალთაÁ თეოპემტოÁსვე თანა
და მისთანათა უღამოÁ იჭÂრნათლებს.
(À) მზე პონტოÁთ, ღადირს შუქსხივთა მდიდრად მფენი
ეჯუარვის ქრისტეს ზესთ ბუნებისა წყლვითა,
მთმენობს მუსმარ < 225 რ > თა, ჰმაღნინტობს დაისრვათა,
დღეს სტრატილატმან ბევრთა თანა იმწყობრა
ქედსა რაÁ ილმო Ãრმლითა დიდმან თეოდორე,
ვალგარდა ქრისტე, აჰა, ჩვენცა ჯუარები
გუÀრდსა ლახურვილნი მარიამ მართა დითურთ
და ყრმით მონაზუნით ლუკარიონ ნეტარით
Ãმობდეს გზად თÂსად ცათაგანსა დამდებნი.
ფილადელფოსცა პოლიკარპოÁთურთ გზაჰყვეს.
პაფოÁსა მწყემსმან მაკარი იღვთისსახლა.
თეოდოსია ქუენაÁთ ზეაღიკარვა.
(თ) ი საკÂრველი წინაუკუმოÁცვალებაÁ,
საპრიკიოÁსნი იავრნა ნიკიფორე,
მას ცუდნი ღვაწლნი, ამას მზანი გÂრგÂნნი.
ესე ზღვევაÁყო დაუგებელობამან,
ხოლო მარკელლე ფილაღრე მღდელთ მთავრითურთ
იზეცისგანეს მუნად მიცვლილთა აქაÁთ.
(ი) მოწამე მღდელი ზოსტერსა აპორფირებს
მეფისათა თან შემწირველნი თÂსთაÁ
სიხარულისა სეხნაÁ ხარალამპიოს
ინავთსადგურებს უღელვოსა ალაგსა .
პორფირი ღირსი, დავკტო და თეოქთისტი
იგÂრგÂნებენ მოწამეთა ბანაკსა,
და დედანიცა სამნი ქრისტესად სძლობენ,
და ანასტასი სპარსი მისთÂსვე წმიდაÁ
პატრიარქისა ანასტასისთანავე
წმიდათა მწყობრსა სრულსა განასრულებენ.
(ია) ანიშთმოქმედებს ვლასის მÃეცთა მწყემსობაÁ,
ამღდელმოწამებს ხუÀტა, კუÀრთხნი, წყლითშთობაÁ,
შÂდთა დედათა ქრისტეს ძღუნებაÁ ამოძღურებს, 
ამამებს ჩჩÂლთა სისხლთა მისთა შერევაÁ
და აღმრთობს ზენა სევასტელთ მღდელთმთავრობაÁ,
აბელისითგან მეორისა აბელის.
ნაწილთ პოვნასა ზაქარიაÁსსა ვკრებობთ.
(იბ)ანტიოქელთა მზე მელეტი ზოგადი
Mმადლთავე თანა მეფეთა მპორფირავი
ერთარსებისა წინმბრძოლი, მეხი მტრთაÁ
<225ვ>კოსტანტინეაÁთ სარკეთა ზენად მცვლელი
საყდრადვე აღვალს თევდოსის მიერ მÃნისა.
პოლიტინეოს და სატორნინე მÃნენი
წმიდათა მწყობრსა იქრისტესეზოებენ,
და მარინოÁ ცილთ დამთმენი, მÃნე დედაÁ
განიწიაღებს მერმისად მსასოები,
და ანტნიოს კოსტანტიაÁსა მწყემსსა,
აქაÁთ გნÃსნილსა, ცაÁ აქუს სადგურსაკარვოდ:,
(იგ) ტრფიალებასა სხუად მტÂფრი ტრფიალისაÁ
მარტინიანე ჰმეუფებს მძლედ ვნებათა.
ნავთსაყუდელთაÁთ ლტოლვილი ჰმÃნობს ღელვათა,
ათინას შინა მტუÀრსა აჰრევს თÂსთაცა
და სულსა აქაÁთ მწირობით ზეამკვიდრებს.
თანა ზიარად პავლეს მონაÃსენებნი
აკÂლაითურთ პრისკილა ნეტარებენ
ალექსანდრიელთა მწყემსსა ევლოგის თანა.
(იდ) ავქსენტი დიდი მამათა სიქადული,
ხალკიდონს შინა თქმულთათÂს წინამბრძოლი,
აღსარებისა ოფლთაÁთ იქრისტესვანებს,
და ფილიმონი ღაზელთა ებისკოპი,
კუართსა აზეზებს მეწამულად სისხლითა,
ქრისტესთÂს ძÂინად აღტეხილთა ერთაგან.
(იე)პავლეს ქრისტესსა, ონისიმ, ემისეა 
თÂთ მოქადულსა გამსუÀნედ მისთ ნაწლევთა,
მღდელმოციქული, მოწამე ღვაწლმრავალი
წÂვშემუსრვილი აწცა თანეზიარა,
და პაფნოტიოსს აღმავალსა გზაჰყვების
მუნ ერთსახლობად ევფროსინეს ასული.
(ივ)თითოსახეთა წესთაგან სხუა ქალაქნი,
მრავალ სახეთა ტანჯვათა იპირობენ,
პამფილეს თანა უვალენტი და პავლე
პორფირ, სელევჰკო, თეოდულ, ივლიანე
მუნად მპოვნელნი აქათა თმენათანი,
და მეგÂპტელნი ხუთნი ელიაÁს თანა
ერემია, ესაია, სამუილ
და დანიილმან ცეცხლÃრმა <226რ>ლჯვარები ეტლად
ისამცხოველეს სამყაროÁსაგან მვლელთა,
ხოლო მარუთა ეპისკოპოსი სპარსეთს
და მარტÂლულთა მარტÂროპოლის შინა
თÂთ მათთÂს ქმნილსა ქალაქსა ასაუნჯებს
Dდა მათ თანავე მათსა სატფურსა იმსთობს,
განÃსნილი აქაÁთ ხედვათა უღამოთა. 
(იზ) ტირონი დიდი მარტÂლთა სიქადული,
ღმერთთა დედისა მეხებრ ცეცხლითა აღმწბი,
თÂთცა ცეცხლისა ქადებითა სრულ ქმნილი,
ზაკვათა ჩვენთÂს ივლიანეს ნამზადთა
დაჰÃსნის თეოდორე ზენაÁთ მღვაწებითა
ავქსივი მწყემსი კÂპრელთაÁ თეოსტტრიკოÁს
თანა ბანაკმან პირმშოთამან იმოყუსეს.
შÂდთაგანისა ფილიპპეს მარიამნი
დაÁცა ლეონტის თანა იწმიდათმწყობრებს.
ღირს Ãსენებისა არიან მარკიანე
და პლუვერია მორწმუნენი მეფენი.
(იÀ) კოსტანტინელთა საყდრისა ანგელოზი,
შეცოდებულთა კმაÁ თავსმდები მმარხველი
აქაცა ღირს არს Ãსენების იოანე.
საყდრის მოდგამით თომაÁთურთ აწც მეკრებე
სÂნაელთაცა მწყემსმან აღაპიტოÁ
განიწმიდათასადგურაზეტალავრად.
(ით) მაქსიმეს თანა თეოდოტის, ევსუქის,
ასკლიპიოდოÁს ქედთა ლესნეს Ãრმალებნი
და სოფრონიოს თანავე ტიმოთეოს
აღვლნეს ჰაერნი გზაცემით მცველ მევნთაგან.
სხვაÁ სოფრონიოს და ტიმოთეოს მწყემსნი 
კესარიელთაÁთ ცად განსცვლიან კარავსა.
(კ) პავლეს მოწაფე თÂთ ქრისტესი არქიპპოს
აქაÁთ გნÃსნილი მოციქულთ განიმწყობრეს.
მოწამე მღდელი სადუკ ეპისკოპოსი
სპარსეთს პირუელთა სპარსთაებრ სძღუნებს ქრისტესა.
ასოცდა რვათა Ãრმლით გამურგუნდრუკვილთა
და თÂთც იმკლველებს Ãელსა ცნობა მკლველთასა,
ხოლო აღათონ დიდი პაპაÁ ჰრომისაÁ
ლეონტის თანა კატანელთ მღ<226ვ>დელთმთავარსა
და ეპისკოპთა კენდეოს და ევტროპის
ანანიაÁთურთ აღსახლვილი ცად გასცვლის
მიწის კარავსა მუნად მოქალაქობად.
(კა) ევსტათის დიდსა მღდელთმოძღვართა ვარსკულავსა,
ანტიოქელთა მზესა დაუღამოსა
იოანეს და ტომოთეოს ნეტართა
და ზახარიას იერუსალიმელსა
კიბე აღუდგეს ღვთისა მიმართთ ხედვათა
და ანთოს ორთა მონათა თანა თÂსთა
სისხლებთა ღუარმან აღაღმრთვნა ქცევადთაგან.
(კბ) აღსარებისა ოფლთაÁთ აღმომავალნი
ათანასი და ანასტასი მართალნი
რულსა ირულვენ და პაპაი ტელსეფორე
მარტÂლობისა სისხლითა იპორფირვის.
თომა და ვლასი ღირსნი ეპისკოპოსნი
სÂნეტოს ვისმე მÃნესა მარტÂლსა თანა
მიწისა სახლით ნათლისა ეტლნი იმსთუნეს.
(კგ) სიტყვისა მკერდმან ღვთისმეტყველყო რომელი
მას ჰმოწფობს ღირსი პოლიკარპო ზმÂრნელი,
ნიშთა აუხუებს, მოქენეთაჰმდიდროÁს,
ცეცხლისა ეტლად მიმგები აღვალს ღვთისა.
(კდ) ხორცუხორცოი კაცი ზესთანგელოზი,
მიწით ქადაგი, საფლავით წინამსრბოლი,
სარქუნით საუნჯე, სამარით ნთლისმცემი,
სინანულისა კარი, იროდის Ãრმრვლი
იოანესი თავი სიღრმით გუÀპოვა.
(კე) ტარასი დიდთა იკკლისიათა ერთ იქმს
კრებათა წესსა პორფირად მომბლარდნელი,
წმიდათა ხატთაÁ Ãმამაღალი ქადაგი,
მწყემს მწყემსთა ქმნილი ქალაქთა დედოფლისაÁ,
წმიდად წმიდათა აწ ზემესაიდუმლე
და ალექსანდროს ფიცხელთა ღუაწლთა მთმენი,
მიმოიხილვის კიდულხუÀტილცეცხლვილი,
მოსაგრე ზენად, Ãრმალსა ლესავს ქედითა.
მარკელლოს მწყემსი კÂპრელი წმიდათგანობს.
მოწამენიცა რიგენი და ანტონი
სალოსსა ვისმე თეოდორეს თანა ცად ვლენ.
<227რ>(კვ) ღაზელთა მწყემსი, დიდი, სახელგანთქმული
პორფირი ქრისტეს სამწყსოთა მემზრუნველე,
აღსარებისა ღწლთა შინა ოფლვილი,
მიწასა მიწად, სულსა აღვთისკარავებს,
და სტეფანეცა სასნეულოთმოღუაწე
პროკოპის თანა დეკაპოლიელისა 
იმშÂდთქვეყნებს, მშÂდობით მირულვილი.
თეი მარტვილობს ქრისტესთÂს ნაცვალთმგისა.
(კზ) მოციქულებრი მარკიანე ნეტარი,
პეტრეს მოწაფე, სÂრაკოსელთა მწყემსი
ქრისტესა აღ*თობს კერპთა მიწად შტამÃდელი,
ქადაგებისა ღუაწლთაÁთ დღეს განისუენებს,
და ბასილიოს მამა აღმსარებელი,
ნივთსა ნივთთავე, სულსა Ãელთ უდებს ღმერთსა.
(კÀ) ქრისტეს მისთავე მისებრვე მიუვალებს,
ღუაწლთა შემდგომად ჯუარსა მიუზღავს ნესტორ,
სამწყსოÁთურთ თÂსით ღვთისა მიმცემი სულსა,
ეტყÂს შეთაგან შენნი შენვე იმსხუÀრპლენ.
აბერკიოსცა მოწამე იმარტÂლვის,
და მოციქულნი ევვოლო და ნიმფოÁ
განსრულებულნი ქრისტეს ესრულებიან.
ებვერვარისა ერდოÁ გარდაგმენაკო,
ფიცითსავნები ჩუენი გარდაგმენაკო.

მარტისა დღეთა სამათდაერთობასა
ჟამს წორსთომეტობს ნათელ ბნელთა მოქცევი.

(ა) ევდუკიასთა კნინღა შევეზღვენით
ცვლილმან სატირმან პირველთაგან მეორედ,
აცისკრისფერა, ბნელი ინათლმთენა რაÁ.
ამსხუერპლნა სისხლნი ქრისტეს ესრეთ მეტყუÀლსა,
ზეცისა ძალნო ჩემთანა გიხაროდენ!
და წმიდათაცა ნესტორ და ტრიფიმიოს,
მარკელლ, ანტონი, სილიბისტროს, სოფრონი
და ანტონინე მარკოზ მონაზონითურთ
ქედნი ალესნეს იაკინტებრნი Ãრმალსა,
სულთა ჰაერთა სულნი უვნებლად აღვლნეს.
(ბ) პორფირი ღაზთა ეპისკოპი აქაცა
მოიÃსენების ტროადი მოყუსებითურთ
Ãრმალვილნი, ღმერთსა გაესაკუთრებიან.
<227ვ>ევითალაცა და ღირსი ანდრონიკე
იმარტÂლვიან ათანასიაÁს თანა
პარმენი ბრძენი მოციქულ დიაკონი
ამასვე დღეობს შÂდთა თანმეტალავრე.
(გ) რანი თÂთ პირველ თÂსნი უთÂსნა ღმერთსა
დიდმან თეოდორე აწ კუალად თს*თა თს*თა
თÂსსა უთÂსებს ქრისტესა განჯუარულთა,
კლეონიკეს და ევტროპის ესრეთ ქმნითა,
და ვასილისკოს დილეგით აღიმაღლა.
(დ) მამათ მნათობი, უდაბნოÁსა ვარსკულავი,
მრჩობლად მმეფობი ვნებითურთ ლომთა ზედა,
იორდანისა მკÂდრი გერასიმეოს
ქცევადთა კუალად დამყრელი, იზეცისკრებს.
და ირაიდო, არქელლოს და კÂრილე
ფოტინოÁს თანა ქრისტეს ეწამეწამნეს.
(ე) მარკოს იქების ორკერძოÁთა სიბრძნითა,
ჰშუÀნის აფთართა ქველვილთა მეძღუნეობაÁ,
და დოხოÁსა ფოტიკელის ერთობაÁ,
ორთავე დიდთა სწავლათა გარდმოცემაÁ,
ზეცისა განსა შინა მეკარვეობაÁ,
და გრიგოლისცა კოსტანტინელთა მწყემსსა
ევლოგის თანა იეროსალიმელსა
მშÂდთა ძილითა რულვილთა ზემკÂდრობაÁ.
(ვ) აქა ბოსტანთა სულსა ზემენერგოვნე
ეფუცვის მძლავრსა ქრისტეს არა განგმობად,
ფერÃგამსჭუალული კონონ იზეცისკარებს.
სხვაÁ კონონ ძალთა მთავრისა მცველად მქონი,
ისავროელთა კერპით არწმუნებს ქრისტეს
ჰუნეთმძლეველი, ეშმაკთა მიწად მფლველი,
შემდგომად ღუაწლთა სულსა აღაღვთისახლებს.
წმიდით ქალაქით მწყემსთმთავარი ერმიონ
მწყემსთა განავლენს ქრისტნეად ქერსოვნეთისა,
რვანი ნეტარნი გუÀმათა ეძღუნებიან.
ბასილი მკუდრისა აღმდგენი, თრევით მკუდარობს.
აღათოდორე, ევგენი და ელპიდი
<228რ> მოქცევსა მისვე დღისასა გუÀმით განვლენ
და მუÀთერი ნეტარი წყლით იშთობვის,
ხოლო კაპიტონ, ცეცხლისა მძლე მშÂდობით,
ეთერის ეფრემს თანა ტალავრობს ზენა.
ოთხგზის ათნი და ორნი სარკინოზთაგან
გრძლად განღუაწლვილნი, იმარტÂლვიან Ãრმლითა,
ამასვე დღესა ძელი ცხორებად ვპოვეთ.
(ზ) ტრიმითÂნტისა მწყემსნი ნესტორ, არკადი
ძილსა მშÂდთასა ზენად მიიკიბებენ
და მკურნალთაცა ივლიანე, ევფოლო
ემპლასტროÁ ზავეს სამოთხისა ყუავილთაÁ
და დომენტიოს სარკით ცვლილმან იჭეშმა.
(À) მწყემს აღმსარებმან თეოფილაკტე მიწაÁ
ნიკეას ცვალა, ემწყობრა რაÁ წმიდათა
მოციქულსა რაÁ ერმეს პავლე აღსწერდეს
გუაუწყებს საგრსა მისსა ზეგან განვილად.
დიონოს ვინმე მჭახთაÁთ მწიფენი იმსთუნა.
(თ) ოთხ ათეულსა ორმეოცნი ჰშუÀნიან,
ერთთა ტბით ნეფხვაÁ მეორეთა წმიდა იქმს
მათი დამუსრვაÁ, ამით მუსრავს სატანას,
სევასტელთ ბრძმედვაÁ ორმეოცთა ნათელ ჰყოფს
და დღეს ÃსენებაÁ კრებასა ამსოფლიობს.
(ი) მოსეანითა პურითა ღრუბლით ზრდილი,
მაკრთობს კოდრატოს ალაგთაÁთ, ხოლო იგი
დიონÂსისდა, კÂპრიანეს, ანეკტოს,
პავლეს, კრისკენტის ეერთსულემოყუსების,
ერთობით Ãრმლითა აღვლენ ბჭისა ეზოსა.
(ია) ქრისტეს ასახეთ იერუსალიმელნო,
სოფრონიოსის შემოსლვა განსლვაÁ თქუენგან
და თÂთ თქუმულთგან მისთა აქეთ ქებული,
ზენად ამწყემსეთ, აკარვისშინაგანეთ.
იკობს თანა მართალსა ამოყუსეთ დღეს,
ხუცეს მოწამე პიონი იპირადებს
ტანჯვათა ცეცხლსა იჰაერთაღვლისეტლებს
და პოპლიოსცა მარტÂლი წმიდათმწყობრობს.
228ვ> (იბ) დიოლოღონსა გრიგოლს ჰშუÀნი პაპობაÁ,
Qქრისტეს ÃელობაÁ, არ თვისითცა ნუკვებაÁ,
ლოდაკსა ძრუნებაÁ, ტრაÁანეს მÃსნელობაÁ,
სწავლათა ღუარსა უხუად აღმომდენლობაÁ,
აწ ქრისტესთანა მათ პატრიარქთ პირუელობაÁ,
ნიშთ უფსკრულსა თეოფანეს ხატთათÂს
აღსარებით ოფლთაით ზეცას მკÂდრობაÁ.
(იგ) კოსტანტინელნო მწყემსსა კუალად უძნობდით
და ნიკიფორე მკუდარი კუალად იცხოვლეთ
და საბიანე მთავარი ერმოელნო
გუÀრდგანხუÀტილი, განლამპრვილი გიკÂრდინ,
მდინარსა მშთვარი, სამოთხის წყაროდ გრწმენინ.
აფრიკიანოს, პოპლიოს, ტერენტიოს
და საბიანოს ემაღნინტნეს დღეს Ãრმალსა.
(იდ) მადლით აქ*ებს ნიშები ბენედიკტეს,
მკუდარღრეკილ ბრმანი კაცთა აზესთაებენ,
სულის სიწმიდე ყოფადთა ამხილველებს
და ÃორცთაÁთ განÃსნაÁ აღვთისასახლეულებს,
ხოლო სატÂრო, სატორნინე, რეფკატი
და პერპეტოა, ფილიტი მოწამენი
Ãრმლით ჭრილნი ჭრიან ეთერისა სივრცესა
და ქრისტინაცა სპარსი ქრისტეს ესძლების.
(იე) ექუსნი ექუსთაგან, ქალაქთა ერთქალაქნი,
ნეფსით შეკრულნი თავსა აკრვენ ქრისტესა.
დიონოსი და დიონÂს და აღაპი,
ტიმოლაოს და რომილოს, პილისიოს
ტანჯვათაÁთ Ãრმალთა, ესერებიან ღირსნი
და ნიკანდროსცა მოწამე აღვალს ღვთისა.
დიდი ბარნაბა აქაცა იÃსენების.
(ივ) სძითურთ შჯულითა დედაÁ ზრდის ივლიანეს,
წყლვათა შემდგომად ზღუასა ზენა უკიბებს
და ალექსანდრე ჰრომთ პაპი ღვთისა სტუმრობს.
მოწამენიცა ჰრომანოს და მენიღნოს, 
სხÂთ სხვასა მცვლელნი სხუად კარვად ტალავრობენ.
(იზ) სამშობლოÁთ ჯმნილი, უცხოÁ მკÂდრი მშობელთაÁ,
კაცი ზეცისაÁ ღვთისაგან წამებული
ალექსი ძეგლი თმენათაÁ აქათაწილ
მშÂდთასა ღმერთსა მშÂდი ეტალავრების, 
და მარინაცა წმიდათა ემწყო<229რ>ბრების,
მსთუაო წყალობად ძრვისა რისხვაÁ დააცხრვე.
(იÀ) მწყემსმოძღუარ მამაÁ კÂრილე პატრიარქი,
მართლაღსარების მდინარე, მეხი მტერთაÁ
დღეს ქრისტეს თანა აღვალს ზეცას მწყემსობად.
(ით) ერთსულნი ერთად, ქრისტეს ესრულებიან
სისხლთა მიჰრონსა მიუზღვენ მიუძღუნებენ.
ხურისანთე ღირსი და რიაÁს თანა ბრძნისა.
(კ) გრცხუÀნინ სატანა, აჰა, დედებმან გაშთო,
სისხლთ თÂსთა ზღუთა ალექსანდრა ბრძენმან
კლავდიას თანა ევფრასია, მატრონა
და ივლიანა, ევფემია და ღირსმან
თეოდოსია იზეცისბჭისბინაეს.
(კა) ფილიმონისთა დომნინე ჰზავებს სისხლთა,
Ãრმალმან განყვნა რაÁ ÃელისÃელვე იმოყუსეს.
(კბ) ქალწულნი ზითვად სისხლთა მანიაკებსა
სიძესა სძღუნებენ კალინიკ, ბასილია
და კატანელთა მწყემს მოწამე კÂრილე
მახÂლსა ნივთთა, სულსა ღმერთსა მიჰვედრებს.
ქალაქთზედაÁსა მწყემსი თომა ზემწყემსობს.
(კგ) ნიკანდროს ღირსი მახÂლსა ესასრულა
და ქსÂლინელმან სტეფანე ცისბჭე იმსთოს.
(კდ) წინადღისათა შემწირველნი აზმათა
აკათისტონთა ღმრთისმშბელსა ვჰმეძღუნეობთ,
და კესარიაÁ პალესტინისაÁ დიდთა
წმიდათა მწყობრსა ღმრთისა ოხად მიმპყრობი
ყოვლის სოფლის ჰყოფს ზენაÁთ მათსა ფარვასა,
ხოლო დომენტი წმიდათა მწყობრისგანობს
და აკÂლაცა ეპარხოზი მარტÂლობს,
ხოლო დედანი თეოდოსი, პელაგი
ნივთთა განმყრელნი საუკუნოდ ც*ხოვლობენ.
(კე) თÂთ პირველ არსმან და ყოვლისა მაარსმან, 
იარსა ჩემთÂს, აწ კუალად ჩემობს სხუაÁ, 
ემრჩობლა თბესა ქალწულებრსა ნაზარეთს,
მარიამ ეტყÂს, ღავრიილ გიხაროდენ,
უფალი ჩვენი და ღმერთი, შენ შორის არს!
(კვ) გაბრიილ კრებობს, წყალობისა ქადაგი,
ხოლო ხუცესთა ბათო და ურიაკა
მონაზონებთა და ერისკაცთა
გუთეთს იეტლეს <229ვ> ცეცხლი დედებთა თანა.
ღმრთისა მყვანელი ფრიადმან სიმრავლემან
და ოთხთა სხვათა მანოილ და საბინე,
თეოდოსიოს და კოდრატე გÂრგÂნნი
მისთუნეს ქრისტესგან წამებისა სისხლითა.
(კზ) ეპარსნეს ნივთთა ორნი წმიდანი სპარსნი
იოანე და ბარუქიოს ნეტარნი.
(კÀ) ქანაანისა თესლთაÁთ ჯმნილი მატრონა
ჰურიათასა ევლტის შესაკრებელსა
ფიცხლად ტანჯულსა, გუÀმანი აღაღმრთობენ.
პავხილას მკლველსა თÂსსა რისხვასა უმსთობს
ეროდიანე მოციქული ამას დღე
და ევტÂქიცა კÂპრელი იÃსენების.
(კთ) მზე ცეცხლსა წყალსა არ მიმცემნი ღვთისა
ცხრანი წმიდანი სპარსთაგან იმსხუერპლვიან,
ხოლო მონაზონ მოწამენი ბარაქი
და იოანე უხორცოთაებრ მთმენნი,
შეკრულგუÀმულნი, ტყავგანÃდილგანშანთულნი,
ნაწევარჭრილნი, ტყÂვფისითა გბოლვილნი
მტუÀრსა განჰყრიან ღვთისა მოქალაქენი,
და პატრიარქი იერუსალიმისაÁ
დაჰÃსნის სარკეთა იოანე ნეტარი.
(ლ) წიაღუვლელობს, ღადირებრ ჰმზეობს სფერთა
ჰპავლობს ქრისტესთა, მსგავსთ ქალაქის ჰყოფს მრწემთა,
სამათეულჰყოფს კიბეთა სამყაროდმი,
ხედვით აღაღმრთობს მის ზედა მისქუÀშეთა,
სინას ხილულსა ჰზრხავს დღეს იოანე.
მოწამე მღდელი აკაკი ეპისკოპი
აღმსარებელი, ქრისტესთÂს გრძლად ტანჯული.
განიტევა რაÁ ტრედებრ ცვალნა ბუდენი.
ნიავთა გუბერეს კოსტანტინესთა რაÁ ჩუენ.
მარკოს აღთხარნა ბაგინებნი კერპთანი,
და ივლიანეს ღრუბელი რაÁ განგუÀზრქო,
ესე ასარის არმცემი, თავსა მისცემს
წერტილგუÀმული და სულსა შთამბერველსა
და ლევიტელი კÂრილე დიაკონი
<230რ> თÂსით ღÂძლითა ასერებს ცნობა მკლველთა
და დედანიცა ღაზელ ასკალონელნი,
მუცელპებულნი, განაპობენ ეთერსა.
(ლა) ავდა დაამÃუნა სპარსთა ცეცხლსაზორველნი
და სიკუდილიცა იმერმა რაÁ ცხორებაÁ,
და ბენიამენ მოწამე დიაკონმან
საგუÀმელებნი პირადად განითავსნა,
ოცდაათთა წელთა მწარედ ტანჯულმან სული
უთÂსა ღმერთსა და სხვათაცა ვიეთმე
ათ რვათა ღირსთა წამებითა სრულქმნილთა
მენანდროს თანა და თეოფილეს მÃნესა
აღვლნეს ჰაერნი იწროით ფართოდ ყვანილთა.
საბაწმიდელნი მამანი იბრძმედვიან,
დასასრულისა შრომათÁთ, ცეცხლითაცა
მიწასა მწმედნი, ეწმიდებიან ღმერთსა:,

აპრილსა დღენი
სამ ათ ხოლო ჟამები მღამთაÁ სამ და ათ 
მთენთაÁ ერთ და ათობს:,

(ა) ჰოი, დაჭირვებაÁ კნინღა მარიამისი,
ჰოი, შეცვალებაÁ ბნელისაÁ ნათლად მიმართ,
ეგÂპტე განვლო, ქანანელი მოსწყÂდა,
კმაÁ ჰხუდა თავსმდები აღთქუმის ქუეყნად მძღუარი,
და დღეს განიღმრთო, მტუÀრთა განმყრელმან ზენად.
(ბ) ერთსისხლობასა ძმათასა თითოსახე
ამფიანეს და ედესიოÁსსა განჰყოფს
სატანჯველები და ქალაქები თÂსთÂს
ბივრიტიას და ალექსანდრიას შინა
ზღÂთ ნავთსადგურსა ერთსაÃელისÃლობენ.
პოლიკარპოცა Ãრმალსა ედასასრულვის.
(გ) ღვთის წარმგზავნელად ეტლად ცეცხლი მოიგეს
სამთა წმიდათა აღაპი და ერინი
და ქიონია ხოლო ქალწულ მოწამე
თეოდოსია გუÀრდგანხუÀტილი ზღუასა
განიწიაღებს მარჯუÀდ მქონი აფრასა,
და წმიდათაცა პალÂკÂვითვინიო
და ილარიო, დიო და ნიკიტაცა
ნივთნი მახÂლსა, სულნი ღმერთსა შეარწყუნეს.
(დ) თეუდულე და აღათოპოდოს ძმანი
<230ვ>ძმებრივ ერთსულად ტანჯვათა ემამადნეს
შთაუფსკრულვილთა ქრისტეს ჰრქვეს, მიგÂშენენ,
და იპატიცა, მკურნალი უსრულესთა
მთის მწუÀრვალებთა ღვთისათა მეყუავილობს.
(ე) ფერმოთის სძაგან სპარსთა სამსახურებნი,
ქალწულებასა სტრფობს ტრფიალი სიძისაÁ,
ხერხსა იკიბებს დით და მÃევლითურთ ზენად. 
მოიÃსენების სÂმეონ ეპისკოპი,
ათასთა თანა სპარსეთს მოწამე ქმნილი,
და ტერენტიოს, პომპიანე, მაქსიმე
და ზენონ ღირსმან იმანიაკნეს Ãრმალნი.
(ვ) პონტოÁთ ცისკარი ქალქთა დედოფლისაÁ,
წინამჯდომელი მეხუთესა კრებასა,
ცეცხლებრ წუავს სხუათა ჩუენთა აოქროÁსფერებს,
მართლ თნებისათÂს თორმეტ წელსა ზღვრის გარობს,
კუალად საყდრითვე ევტÂქი ზეცას მწყემსობს,
აქა ასოცნი სპარსეთს მოწამე ქმნილნი
მოგუცუნა ამანვე დღემან Ãსენების ღირსა.
(ზ) თეოკლი დედაÁ კალიოპს ამოწამებს,
ძესა ათ ხუთთა წელთასა მუცებრებრ
თÂთ პარასკევსა ვნებისასა აღჰჯუარავს
და გუამსა მისსა თÂთცა ესუდარების.
ეჰა, დედასა ვაშანი ჰრქუენით ძითურთ,
აკვილინაცა ორასთა მოწამეთა
და დიაკონსა როფიმის თანა ცაობს.F
(À) პაპაÁ რომისაÁ დიდი კელესტინეოს
არღუÀვს ნისტორის გმობასა უწესოსა
და იგი განსცვლის მდგომარედ მდინარეთა,
ხოლო პავსოლიპ დიდთა ტანჯვათაÁთ ნეფსით
ლოცვასა თანა სულსა ქრისტეს უყნოსებს.
(თ) ჰოი, სულგრძელებაÁ ღვთისაÁ მისივე მშუÀნი,
კნინღა ურიცხუთა სულთა საბურ მარტÂლავს,
ეპისკოპებსა, მღდელ, დიაკონ, მÃედრებსა,
ხოლო თÂთ ქრისტე ამათზე იტალავრებს,
ხოლო ვადიმოს მოწამე მონაზონი,
არქიმანდრიტი ხუთ სამთა მოწაფეთა
თანა თავებსა Ãრმლითა იმარგალიტვენ.
(ი) რიცხუსა ორმოც ჰყო<231 რ>ფს მწყობრი
ტერენტიეთი, აფრიკიანოს, მაქსიმე და პომპიო,
თეოდორე, ზენონ, ალექსანდრე, მაკარი
უქმჰყოფს ნიშითა მრავალთა ორღანოთა,
ხოლო ქედთკერძვაÁ ამათ აზეპირმშოებს.
ლუკა აღაბოსს წინმცნობად რაÁ დასწერდეს
სამეოცთა და ათთა თანად ვისწავებთ.
(ია) გმოწფობს ბანერგეს იოანეს ანტიპპა
ესე ყოველთა უმღდელუსარწმუნოებს,
ამოყუსებს ერთად პერღამოს ანგელოზსა,
იგი ეშმაკთა სდევნის კბილთა ვნებითურთ
რვალისა კუროÁთ აღსრული მიჰრონთ მცენობს.
(იბ) კერპ ვეშაპებთა დამმუსვრელი არტემონ
ნაკუეთ ნაკუეთად იჭრების და იწუÀბის,
მისთა მტანჯველთა რისხვაÁ ზენაÁთ გუმერს აშთობს,
ქურციკი Ãმოვნობს კაცობრივ ეჰა მსჯავრსა,
ხოლო მოწამე ნეფსით თÂთ დასდებს სულსა.
(იგ) კრისკენტი ცეცხლი იმზისეტლათსამეტა,
ხოლო წმიდანი ელევდღერ და ზოილე
პირველი სპარსი მეორე ჰრომაელი
და თეოდოსი, გერონტი, ვასილიდო
ღვთის თÂსნი ღუაწლნი ისრულისსულისმშობლნეს.
(იდ) შურსა ღვთისასა მოშურნე სÂმეონი
სპარსეთს ქრისტესთა მღდელთ სრულმქმნელთა მისრულე
საბურს ამხილებს არხარკვად აზნაურთა
და თÂთცა ასთა თანა ერგასითურთ
ავდელი მღდელით თხემთა ამოწამებენ,
ხოლო გუთათხ , ძუძუÁსმტე საბურისი
განმარტÂლული ცად სცვლის ქუეყნისათა,
ამთვე თანა ათასნი კუალადობენ
ქრისტეს ვნებისა ჟაძასკავსა ვნებულნი,
ხოლო საჭურის მოწამე აზატპოს,
სისხლთ დათხევითა აცხრობს დევნულებასა,
ფასიკ ტყავწარხდით აღმოუტევებს სულსა,
ამათვე თანა იაკობ და აზადი
მღდელ დიაკონნი არმგენი ცეცხლსა მზითურთ
ზრქელსა <231ვ> წულილადად Ãრმლით მცვლელნი ღვთისსახლობენ.
ძელსა წმიდასა მპოვნელსა კÂრიაკოსს
მღდელ მოწამეთაÁ ეზეზვის ეპორფირვის.
(იე) ეკალთა შორის ყუავილი საბაგუთი,
თÂთ მიიზიდავს ფიცხელთა სატანჯველთა,
წყლით მშთვარი ზენად ცხოვილობად განიმსთობს
და სხვანი ვინმე თეოდორე და პავსილი
იმარტÂლვიან ქრისტეს მეეზოენი
და დედანიცა მოწესენი ღირსებენ,
ბასილია და Aნასტასია ბრძენნი.
(ივ) შÂდთა ქალწულთა ლეონიდაÁს აღზრდილთა,
ამასვე თანა შთაუფსკრულვაÁ გზაუყოფს,
ზეცისა განსა საგრობად და ირიმის
მტუÀრსა განაყრევს მახÂლი მკლველებრივი.
(იზ) მსოფლიოÁ პაპაÁ ჰრომისაÁ აღაპიტოს
ზღუაÁ ვრცელი ნიშთაÁ დაჰÃსნის ეკლესიათაÁთ
ზამთარსა და თÂთ განიÃსნების მძიმეთაÁთ.
კეთილცვალებით მიმოსი არდალიონ
ჩემებულსა მას განუსარწმუნოვდების
და მერმისაწილ აქა ჰსრულდების ცეცხლსა.
(იÀ) ვიკტორს, ზოტიკეს, აკÂნთინ, სევერიანს
მახÂლი თავთა განუკერძოებს გუამით,
ხოლო გიორგი ანტიოქელთა მწყემსი
პატრიარქისა კოსტანტინეპოლისა
ტურიფონის იÃსენებიან ღირსნი.
(ით) პერგელთა ნიში დაბალი თეოდორე
ამასვე დღესა მოიÃსენების აქა,
Ãოლო წმიდანი ქრისტეფორე, თეონა
და ანტონინოს Ãრმლითა განიცხორებეს,
და იოანე მემღÂმე სანატრელი
ამასვე შინა განინათლებს მერმეთა.
(კ) სინანულისა სახე ანასტასიოს
მსოფლიოდ მოძღურად სინაÁთ აღმოცისკრული,
მძიმესა მძიმედ, სულსა სუბუქად ჰზავებს
და პაფნოტიცა მონაზონი იცაებს,
ანტიოქისა მწყემსი ანასტასიოს
საუკუნოდმი განისაწუთოებს დღეს.
(კა) ქალაქთა მზისა, მღდელთმთავარმან მაქსიმე
<232რ> განიცხორება მშÂდმან, მშÂდთა ქუეყანად.
ლეღუსულელსა შინა მეუფისა ცნობილი
ზაკქე ისტუმრებს ზოგადსა ცხორებასა,
ჰსტუმრობს სტუმარსა აქაÁთ აწ მუნ მიხდილი.
აპოლლო ისა და კოდრატო Ãელებმან
მკლველებმან განყვნა ნეშტნი თავებისაგან.
ალექსანდრია დედოფალი ესრეთვე.
(კბ) სხაÁ მელქისედეკ ხენეშობით შობილი,
მამათ მთავარი ანასტასიპოლისაÁ,
თეოდორე ნიშთა უფსკრული განუცდელი,
ყოფადთა მცნობი მოწამეთა მთავრისა
გიორგის თანა აღიმხედრებს სუფევად.
აჰჰა, ფილიპპე მართლად ისრაიტელი,
წინამცნობელმან ლეღუსავე ქუÀშევიცან,
და ნათანაელ მრწმენი მწამსა ქადაგებს,
ათ სამეოცთა თანა პეტრეს მოკარვე.
(კგ) კაპპადუკიაÁთ კომსი დიდად მთიებად
ფილისტიმს დასლვად დღეთა ცისკარსა უსრბის,
მზე ცისქუÀშესა, მნათობად ეტლით მÃედრობს,
სისხლთა შუქითა ცის ღადირთაცა ელავს
გიორგი დიდი, მოწამეთა მთავარი.
(კდ) აპოლონ ღირსთა პატივთა უგუნდრუკებს,
ნერწყუვათა ჰმერღუნობს უშიში პასიკრატო,
ღუაწლნი ვალენტის აერთსულამოყუსებენ,
ორთავე ერთი Ãრმალი განაკერძოებს,
ევსევიეთნი, ესრეთვე განვლენ აქაÁთ,
იოსებისგან ძმად ქრისტესსა ღირს ქმნულნი
იოსეს თანა სÂმეონ სანატრელი
ღირსÃსენებისა არიან ამას დღესა.
(კე) პეტრეს ზიარი, ცისქუÀშისა ქადაგი,
ძედ საყუარელად ამისგან წამებული,
ლუბ ეგÂპტელთა მზე მზის დასავალადმდე.
მარკოს ქრისტესი მახარებლობს თÂთ მისთა,
ხოლო სიÃშოთა განჰÃსნის თრევით მკლველთაგან
და სტრატილატი არ მდედრობს მÃნე მამადი,
კიდულÃუÀტილი აღიკუამლვის <232ვ> ლამპრვილი,
ათ სამეოცთა უტალანტებს არმფლველი
ორსაცა თÂსად ათითურთ მქმნელი საბა.
(კვ) ამასიელთა ნიში, მრავალ ნათელი,
Ãრმალსა ეწყვების შური ზღვით ორნაწილ ჰყოფს.
ბასილისთვისა ღმერთი კუალად ერთგუამჰყოფს
საკურთხეველსა, თÂსსა ზე ამღდელთმთავრებს.
(კზ) იასონ ქრისტეს მოციქული შრომათა
დღეს დაასრულებს მიწისა სახლით ჯმნილი,
და პოპლიოსცა განიმოწამებთმწყობრებს,
ევლოგის განძი ეპარხოზ ჰყოფს და კუალად
მასვე წერაქუსა კერატი ემიზდების,
ესე უცხოთა ეუხუადმზრუნველების,
აქაÁთ განმყრელი მტუÀრსა თÂთმერმისწილობს.
(კÀ) მაქსიმოÁსთვისა სამსჭულით გÂრგÂნოსანსა
მახÂლი მკუÀთრი ეწამებისსრულების,
ხოლო დადა და კუსნტილიანე სხვათა
მოყუსებთათაÁ წამებითა სრულქმნილნი,
განიმგზავრებენ ზეცისა ტალავართა
სხუანი წმიდანი ვიტალი, ევსევიე,
ზენონ და ნეონ, ნეოÁს, ტაოÁს ღირსისა
თანა წმიდათა მარტÂლთა მარტÂლობენ,
ამასვე დღესა კანანით ხდილი სიმონ, 
მაÃსენებელთა მოციქულებრ მადლთ მფენობს
და კლიმო სხვათა მაქებელი იქების.
(კთ) ორნი წმიდანი მოწამე დიაკონნი
დოდორე და როდოპიაკე მÃნენი
მარგალიტებად ქვათა იკრბენ თხემთა
და კუნტიანე, ატტიკო და კÂზიკო
ცხრანი წმიდანი ღმერთსა ხელთ უსხმენ სულსა .
(ლ) ძე ზებედესი, ძმაÁ ძისა ქუხილისაÁ,
იოანესი, იაკობ ჰეროდესგან
განმახვილულად ლუკაÁსგან წამებული
რომელთა აქა დედაÁ უოხდა ზეცას.


მაისისათა დღეთა ერთ სამათობაÁ
მღამთა ათოთხ ჰყოფს მთენთა ათ ჟამობასა.

(ა) საშოÁთგანხდილი წინმცნობს იერემია
ღმერთსა იÂს, ყრმად მეგÂპტელთა უთხრობს,
წარმართთა ძელსა და ასპიტ ხვითქთა <233რ> სდევნის,
ჰმარხავს მერვედად კუÀრთხფიცართა კიდობნით
და მტუÀრსა ქვითა ფარაოÁს სახლსა დაჰყრის.
ვატა თმენათა ძეგლი, მარტÂლ მოღუაწე,
მონაზონთასა ჰზავებს წამებისათა
Ãრმლით განიკერძვის კუალად შეყოფადთაგან,
Ãოლო ფილიპპე მოციქულ დიაკონი
ერთერთად სრულჰყოფს მოციქულთა და შâდთა.
(ბ) ოქრო ნილოსი, ეგÂპტისა მომრწყველი,
ჰინდთა მთიები, ეთიოპთა მთოვარე,
მზე ცისქუÀშისაÁ, უკვდავებისა სეხნაÁ,
დღეთა ცისკარი დღესცა მფენობს ელვათა,
ალექსანდრიელთა მწყემსთზედაÁ ათანასი,
კÂრიაკოს და თეოდულე ტანჯვათაÁთ
თორნე იბრძმედეს მონებრთა ქეცთა განყრად
და ცეცხლით სრულთა დედითურთ იღვთისმკÂდრეს.
(გ) ტიმოთეს მავრა ერთÃორცი ეერთსულა
ყურგანშანთულსა, თვალწარყრილდაკიდულსა,
იცისსრბამრჩობლთა გÂრგÂნ საყდართა ხილვდ
ქმარსა ახარა მეორედობაÁ თÂსი,
ცხრადღე ჯვარცმულთა იჯვარცმულისწიაღეს.
(დ) ღაზელთა მწყემსი სილვანო განტანჯული
ღვთის მეცრუÀთა ერთაგან მრავალპირად
სხუათა ოთხ ათთა თანა აღაკრავს სულსა,
და ოლვიანე ნიშთმექმი ეპისკოპი
ზიართა თანა ცეცხლითა განილევის,
ნიკიფორეცა მიდიკიისა მამაÁ,
მშÂდობით მისვე ზედა იგანმსუÀნებს,
სკÂთოპოლიას რვანი ღმერთსა ეწამნეს.
ლაზარე მრჩობლთ სიკუდილთა მგემებელი
თÂსთა ნაწილთა მაღდალინისა თანა
ლეონს მიჰმდლებს, ხოლო ანდრია დიდი
კრიტელთა მწყემსი ამასვე დღესა დღეობს.
(ე) ელავს სიკეთე, გარდაეცემის მადლი,
იწყლვის ქალწული, სტრფობს სიძესა მოწამე,
ირინი ღუაწლთაÁთ მრჩობლ იგემებს სიკუდილთა,
გულვებადისა წინდად ამათ მეზითვე
ურიცხუთა სულთა ღვთისა იკარვებს თანა,
და ნეოფიტე, გაიანოს, გაიოს
პელაგიაÁთრთ ბარბაროს იმარტÂლნეს.
<233ვ> (ვ) ეჰა, მსჯავრთაღა ღვთისათა სიტკბოებაÁ,
თÂთ წამებული განითხოების იობ,
განიცემების ორგზის მართალი მონაÁ,
ემსთო წყალობაÁ შÂდწელ თმენათა ძეგლსა,
და მაგალითად ინათესავთზედაა,
ხოლო პახუმი ილარიონ და მამა
მართლთაÁთა დღეს მრულთაზე განისუÀნეს,
დიმიტრ და ნაკტო, დონატუ და თერინე მესერეირა
განღუაწლულნი ღვთისობენ.
(ზ) ნიში მსოფლიოÁ, ზოგადი Ãსნა ცხორებაÁ,
გÂრგÂნპორფირი სკიპტრაÁ და მეუფბაÁ,
ორკერძოÁ ძლევაÁ, ყუÀდრებული დიდებაი,
წყვის ორღანოÁ, კურთხევაÁ საუკუნოÁ,
ჯუარი ჰაერთა ხილული მრჩობლ წმიდა გუყოფს.
(À) პირველითგან ქუხს ღვთად სიტყუასა ბანერგეს
ძე ზებედესი და ღმერთსა სიტყუად წამებს,
ამისსა მკერდსა მეკადრი იოანე
ქალწულ დედასა სძეობს ქალწულ მოწაფე
აღიმაღლოს რაÁ სიტყუამან უწყის ვითარ
აწიაღუვლებს არსენის მპოხი ჰრომი
ამეფებთმამებს თÂთესე თეოდოსი,
სკიტე ამზეებს, ხედვაÁ აღმრთობს და ნილოÁ
იმისთაფერებს ამისთა ნაკადულთა
და სული ღვთისაÁ მის შორის მკÂდრი, განჰÃსნის.
აკაკი ღირსი კაპპადუკელთა ნიში
ქედსა აღაკრავს Ãრმალსა ღვთისა მგზავნელსა.
(თ) Ãმამაღალი რაÁ Ãმობდეს აჰა ქალწული
შობს ევმანოილს, ესაიად გუÀცნობვის
და ესე ჯუარსა სიკუდილით წინმეტყუელი,
შეშისხერხითა მისცემს მომცემსა სულსა
და მტუÀრსა ქუÀშე მუხასა აროილის.
ქრისტეფორესთა სახეუსახობათა
ანგლოზთანი ასახენით მხედველნო
და გუამი მისი ბოროტ გმირთა მომსრველად
და თმენაÁ მისი აანდამატისძეგლეთ
და ქედკუÀთილი მოყუსებთა თან აღაღმრთვეთ.
ეპიმახო და გორდიანე ტანჯულნი
ქრისტეს ესახლნეს თავთა Ãრმალთა მერღუნენი
ექუ<234რ>სთა ქალაქთა კოდრატო სისხლით ძოწავს
მრავალთა სრულავს ცეცხლისა ეტლებითა,
სატორნინეს და რუფინეს მახÂლსა სძღუნებს
სძლევს მრავალფერთა ტანჯვისა ორღანოთა
და ემაღნინტვის Ãრმალსა ზეცისა კიბედ
და ტრÂფიმიცა ქრისტესა ეწამების.
(ი) გრეტანიაÁსა ჭალაკი სიმონს განსთქუამს
ქრისტეს ქადაგსა მისებრვე მუნ ჯუარცუმულად
ვიტალის ყრმათაÁ ალფიოს, ფილადელფოს
და კÂრინესნი ერაზმოÁთურთ მაკრთობენ.
მათნი ბრგუნვილთა ტანჯვის თმენანი მკÂრან,
მაცÂბრებს სისხლთა ერთბამად ღვთისა მიძღუნაÁ,
და ხუთმუÃლედმან გარეთქუა ნიშთ იროკვად
მატყლის კოლობი ისაჯა ისÂქიოს,
პატივმიÃდილმან ქრისტესთÂს დამდინარე
საფლავად Ãორცთა, ხოლო სულსა ღვთისებად
ევსÂქი ღირსი მძიმეთა მაიონად
დაჰყრის კუალადვე შეყოფისა მომლოდე.
(ია) ყურსა ღვთისასა ეშურვა ლევიტელი
ტნჯვათა ემÃნო ცეცხლსა რაÁ საკუÀრთხ ეყო,
ურმის თუალებნი და მÃეცნი იპირადნა,
ძოწიაკინთად იმანიაკა Ãრმალი,
უნათლოÁთ კარვით ზესთ იჭვრა მუკიმოს.
დიოსკორეცა მახვილსა ესერების.
მეფეთა მზემან ქალაქთა დედოფლისაÁ
სატფურებაÁ ყო კონტანტინეპოლისაÁ.
(იბ) პავლებრ ქრისტესთად არქრისტესთაგან ქმნილი,
ნიშთა მÂროÁს, კურნებათა წყაროÁს
ღვთისმეტყუელებს და ყოფადთა წინმეუწყობს.
მღდელთ მთავრობს კÂპრეს, სამებისათÂს იღუწის,
და აღჰვლის ცათა დღეს დიდი ეპიფანე,
სამეუფოÁსა დიდი არვეთმთავარი,
ეკკლესიათა Ãმატკბილი აედონი.
თÂთც იდევნების გერმანოს ხატთა თანა,
მოფორსა მისცემს ზენადვე მიმცემელსა
და აქათაცა ეტყÂს გიხაროდენსა!
ქოლვენ და ფხურიან ქალწულსა ღულიკერიას,
აყმობენ, ცეცხლვენ, ტყავსა ცცხოვრებრ წარჰხდიან
და ნეფსით წყლვითა მÃეცთაგან ზეაღიფრენს.
მოიÃსენების აქა ნიკიფორეცა.
<234ვ> (იგ) სხუაÁ სამუილი, სხუაÁ ელია, სხუაÁ მოსე
მობერვით შÂდთა მადლთა სულისა ღირსი,
ერთთა ენამზედ, მეორედ ჩუენდა მქმნელი
ეფთÂმი დიდი ქართველი საშოÁთ ხდილი,
ქალაქთ პორფირით სულსა აღვთისწიაღებს,
პირველ ღუაწლთაÁსა წოდებული ზენაÁთმო
პირად პირადთაÁ მთმენ მძლევი სატანჯვლთაÁ
ალექსანდრიოს Ãრმლითა განწმდების მიწით.
(იდ) პახუმი დიდი, უდბნოÁსა მთავარი,
თებაÁდაÁსაÁ პირუღამოÁ მნათობი,
ათას ოთხასთა თÂთ მეძღÂ ღვთÁსამიმართ
იელისეებს თეოდორე განწმედილსა.
და მიწის სახლით უხრწნელებს ზენად მგზავრი,
ისიდორესცა მახÂლი აღვთისÃელებს
და კÂრიაკა სიძესა ესაკუთრა,
და მაქსიმეოÁს თხემსა ქვებნი ამკობენ,
ალექსანდრეცა, აკულუთო, ბარბარო
პირადპირადთა სიკუდილთაÁთ ზეისაგრებს.
(იე) პეტრე ღუაწლთგან შემუსრვილი ღვთისკარვობს.
ხენეშტრფიალთა ქრისტინა ქრისტესა ტრფობს
ანდრეას თანა პავლეს და დიონÂსის
და მათ ქოლვილთა ზედა Ãრმლითა დაეკლვის.
ვარქთოს და ისაკს და სÂმიონს ცეცხლი ლევს
და ჰერაკლეცა, ვენედიმო, პავლინა
და სოლქონ ქრისტეს მოყუსებითურთ ესაგრნეს.
(ივ) მღუდელმთავრებრივსა სამÃარსა ძოწვენ ორნი
ეპისკოპოსნი ავდიისუ და ავდა
მრავალთა თანა სპარსეთს განმარტვილულთა
მღუდელ დიაკონთა მონაზონ ერისკაცთა,
Ãრმალთა ნავითა უღელვოდ განდგომილთა,
Ãალდევს წინმცნობობს ყოფადთა ზახარია,
Ãოლო მიწასა ანგეაÁს თანა აღჰრევს
მიტÂნელთა მღდელთ მთავარი გიორგი
განიწიაღებს შრომათაÁთ ოფლმრავალი.
ამასვე დღეობს იუდა მოციქული,
და ლავრელნიცა მამანი აქა მოსწყდეს.
(იზ) მესამისცისა ზედაÁ უთქუმელთა მსმენი
კმა არს ქრისტეს დად ანდრონიკეს მეტყუელად
მისთანა კრულად და მის უწინარესად,
ჰრო <335რ> მაელთა რაÁ ქადაგად არწმუნებდეს
ეპისტოლითა პავლე მოკითხვისაÁთა,
სოლოქონი რაÁ ტანჯვათა ემამადა.
პამფირ, პამფილონ ამისნი ეზედსრულნეს,
ესე თრეული კიდულÃუÀტილგუÀმული,
შთამბერველისა აღავლენს შტაბერილსა.
(იÀ) ვაჭრობს ზმნობითად ნამდÂლთათÂს თეოტი,
ნაზირეველთა აკრძალებს ნაკერპავთა
შÂდთა ქალწულთა თითოსახელთა რაÁ ტბაÁ
ემერმისწილა განწიაღებაÁ მათი,
ამისსა კლვასა ემშობლა ცხოვრებითად.
ეპაფროდიტე მციქული ამას დღე
მოიÃსენების ათსამეოცთა თანად.
თეოდორიტე მღდელი ივლიანეთურთ
ჰრომთა პაპისა თეოდორეს მოწამებაÁ ,
მოგუცა ტიტლოსმან მარტინიანე მამით.
(ით) არვეთ მოძღუარი, პრუსელთაÁ პატრიკიოს
რიტორ კეთილობს წყალთათÂს და ცეცხლისა
მÃურვალთა წყალთაÁთ უვნებლად განრომილსა
აკაკისთანა პოლიენოს, მენანდროს
Ãრმალი განუკუÀთს საგრსა ზენასაგრობად
მიდონ ცეცხლისა ქადებითა განწმდების,
და ფილეორტი განსრული, სრულ იქმნების.
(კ) უქრთამოებს და ნიშებს ბრძენი თალელე,
მკურნალმოწამე მტანჯველთა განამოწმებს,
შეჰკრავს და განჰÃსნის უკდემელსა მთავარსა,
Mმდინარე მÃეცნი არმკადრეობენ მოკლვად,
თÂთმნებებელი რკინითა განიკერძვის,
ასკლა მტანჯველსა ღმერთსა წერით ამეცნებს,
ესევე ცეცხლავს მდინარესა უკიბებს.
აღათიკე და მარკოს უდაბნოÁსანი
თალასის თანა მერვედად შÂდთა სცვლიან.
(კა) ავღვისტოს დიდი, მზე კიდითიკიდედმდე,
ავღÂსტინაÁსი ძე, დიდი კოსტანტინე
ქრისტესთა პირველ ასკიპტრაშარავანდებს,
ელენის თანა ჯუარითა მოქადულობს, 
და მოციქულთად განსცვლის ქუÀნაÁთ საყდარსა.
Âთ თეოდორესთა იმშუÀნებს ვასილისკოს,
<235ვ> სძმობს თÂსებითა ეთÂსვის მარტÂლვითა
Ãამლგანწონილი მორბედებს და ნიშთ მექმობს,
წყაროთა მცენი, Ãმელ ხეთა ანაყოფებს
მდინარე და ცაÁ და Ãმელი განჰსამნაწილვენ.
მკურნალი ვინმე სოფია და მარკელლე
ქრისტეს მოწამედ მოგუÀთხრნეს ჩუენ აქავე.
(კგ) აღსარებისა ოფლთაÁთ მართალთა თანა,
განიტალავრებს მიხაელ სÂნადელი,
ეპისკოპოსი სადა მღდელთმთავრობს ქრისტე,
ერგასისთა და ორასთადაათასთა
ბევრებთა თანა სტრატილატი მელეტი,
იოანე და სტეფანე კომსებითურთ
მრავლად განიყვნეს ორღანო საგუÀმელნი,
და სიკუდილნიცა პირად პირად იგემნეს.
(კდ) მრავალნათელი ვარსკულავი მკÂდროვნისაÁ,
უკიანებრი ზღუაÁ საკÂრველებათაÁ,
ანტიოქიაÁთ სÂმეონ გუÀცისკრების,
სუÀტით აუხუÀბს სასწაულთა ნიშებსა
და აქაÁთ განჰბერტყს სულსა ღმერთქმნით მტუÀრთაგან.
(კე) რომელი პირველ უდაბნოს ქადაგებდა,
წინამორბედი სანთელი მზესა ღმერთსა,
მამათა გულსა მოაქცევდა შვილთადმო,
ჰეროდიადაÁს განთხოილსა დღეს თხემსა
მესამედ სიღრმით მოგუცემს მრავალსაუნჯედ,
ხოლო თერაპონ კÂპრისა არვეთმთავრად
და წამებისა სერად პირველითგან ვცანთ.
(კვ) თრაკელთა მწყემსი ათსამეოცთაÁთ კარპე,
მოციქულებრსა საყდარსა ზემოდგამობს
მოციქულივე ალფე და ძენი მისნი
ღუაწლებთა მათთა აამისდღისაებენ,
და აბერკი და ელენი მარტÂლობენ.
(კზ) სიწმიდის მღუწელსა თეოდორას, დიდიმოს
ამსთობს განსლვასა მახÂლცეცხლთაეტლითა
და თÂთცა ესრეთ ქალწული აღეწევის,
ვაკხოს და სერგი, ალÂპი, ევვიოტო
ივლიანა და პავლე ძმაÁ მისი ლმობით 
მახÂლთა მიერ ულმობლად მიიწინეს,
და სტეფანეცა კოსტანტინელთ მღდელთ ზედაÁ, 
ელ<236რ>ადის თანა ღირს არიან Ãსენების.
(კÀ) ელეკონიდი ჰულÂმპიანობს ღუაწლთა
გუÀმათა ცეცხლთა, ტაფაკთა და სიავთა
ცვული მÃეცთაცა აკდემს არა მიხებად
Ãრმალსა აღაკრავს ქედსა და სულსა ღმერთსა.
ესრეთვე პავლე, კრისკენტი, დიოსკორე,
ნატალიოდო, ლონაÁცა ჰრომნი.
(კთ) ქუხან მამანი კრებისანი ნიკეას,
ძვინთა ღრუბელთა აღუტეხენ არიოზს,
სეტყÂთა ქოლვენ, მეხვენ შეჩუÀნებითა,
არწყუმენ თანავე ერთსა ორთა სწორ ღმერთად,
და განმყოფელსა განჰყოფენ ნაწლევთაგან.
ალექსანდრელთა პაპაÁ ალექსანდრეოს,
პირველ კრებისა არიოÁს განმკუÀთელი,
აქათა ოფლთაÁთ აღიმაღლებს სუფევად.
სხუაÁ ალექსანდრე ჰრომთ პაპი ამასვეობს.
თეოდოსია და გორდიანე ცისბჭე
იმსთუÀს წამებით ოლვიანეთურთ მÃნეთა.
(ლ) მამათა თუალი ისაკ აღმსარებელი
კადნიერებით ცოფსა უვალის დასჯის,
უწინმეტყუÀლებს სამართალსა რისხვასა,
ხოლო თÂთ ითმენს მოწევნადმდე საკრველთა,
და ესრეთ ქმნითა მართალთად ღვთის წიაღობს.
რომანოს, ევსევ, ტელეტი, ხარალამპი,
იერაÁ და ქრისტინი ბევრთა თანა
ნიკომიდიას ცეცხლითა იბრძმედვიან.
(ლა) ერმისთა ერნო ერმეანად მკÂრნობდით,
ყბაშემუსრვილსა, განკბილულ ტყავწარÃდილსა,
ცეცხლით ბრძმედულსა, ორგზის სამსალა სუმულსა,
გუგაწარყრილსა, ძარღუთ და წუდით სიავთმთმენსა,
და ქედკერძული წყალსისხლსა მცენად გრწმენინ.

გალობანი სახელსა ზედა ყოველთა წმიდათასა

რომელთა ხსენებასა აღვასრულებთ წელიწადსა შინა

ზღუაÁ მეწამული ჟამთა და წელთა
ხელმწიფებითა
პირველ მთავრობითი **ამქმედო ღმერთო
სამგმვნებით დაბალო ხოლო
ერთარს და თაყუანისცემელო
გცხვენინ ქმნილნი შენნი
აწცა მოწევნილნი
და სიყმისა
მოსრულისა ჟამისმქცევისსა:
ღირსი სÂმეონ მამაÁ ანთიმოს
ბაბÂლა ზაქარია მიხაილ სოზონ 
შობაÁ ქალწულისაÁ მშობელთა თანა
მინოდორა თეოდორა 
ავტუნომონ ენკენია
დბ*ლსა თანა
აპყრობასა
ჯუარისსა იქებოდენ ნიკიტა

ევფემია და
სოფიაეთნი 
ევმენი ტროფიმეთნი ევსტათის თანა 
კოდრატე ფოკა მუცლადღებასა თანა
იოანესსა თეკლა
ევფროსინე იოანე 
კალისტრატე ხარიტონ
კÂრიაკოზ 
გრიგოლის თანა იდიდებოდენ: .


სამებაო წმიდაო ქებული ანანია კÂპრიანე დიონისი იერ*თე
ხარიტონი თომა სერგიეთნი 
პელაგია ალფე ევლამპეთნი 
ფილიპე პროვო კარპოეთ თანა
ნაზარეთნი და ლუკიანე 
შესხმით პატივიცემებოდენ:

ლონგინოზ ოსელს ლუკას იოვ*ლს
არტემის ილარიონს
აბერკის იაკობს არეთას
მაკანეს დიმიტრის ნესტორს 
ტერენტის ანასტასიას ზინობს
სტაქყოელთა თანა ვჰნატრიდეთ 
მოწაფეთა მაცხოვრისათა:

სამებისა მსახურთა უვერცხლოთა
აკÂნტინეთურთ მხნეთა
აკფსიმას იოვანიკეს
პალიკტიონს პაულეს მელიტინელთა
ძალთა ონისიფორეს ერასტოს 
მინას მოწყალესა და ოქროპირსა 
ფილიპე გურიაეთ ვაქებდეთ:

რაჟამს წწ*ყლმან

მათე გრიგოლი პლატონ აბდია
პროკლე ტაძრად აღსლვაÁ უბიწოÁსაÁ 
ფილიმონ ამფილოქეთურთ
ეკატირინა კლემენტს ალÂპი იაკობ სტეფანეს
პარამონ ანდრია ნეტარნი
ქებით განითქმიან მორწმუნეთაგან:

ოთხ მხნეო ნაუმ ამბაკომ
სოფონიაÁთურთ ბარბარა საბა N
ნიკოლოზ ამბროსი ეპტ*პის თანა 
ანნა მინაეთნო Dდანიელ სფÂრიდონ 
ევსტრატეთნო თÂრსო ელევთერი 
მეოხ გვეყვენით წინაშე ღვთისა:

ანგეა დანიელეთნი
სევასტიანო ონიფანტ ეგნატი 
ივლიან ანასტასია. 
კრიტ ევგენია
შობაÁ ღვთისაÁ ქალწული და სტეფანე ორბევრჩÂლ ანუსია მელანია 
იღÂწიან სურვილით შემამკობელთა:

შენდა აღვიმს

დიდი ვასილი 
სილივისტროს გორდ თეოქთისტე
სÂნკლიტიკე ნათელნი 
წინამორბედი დომნიკა 
და პოლევკტოს 
ნოსიისაÁ თეოდოს ტატიანე 
ერმილე სინელნი  
პავლე თებვაი ვაქნეთ სურვილით

ჯაჭუნი პეტრესნი 
ანტონ ათანასი 
მაკარი ევთÂმი 
მაქსიმე ტიმოთე კლიმი 
ქსენი გრიგოლი 
ქსენეფონ და ოქროსიტყუაÁ 
ეფრემ ეგნატ იპოლიტე 
კÂროსელითურთ შევამკვნეთ:

ტურიფონს მიქუმისა 
თანა სÂმეონით 
ისიდორ აღათის 
უკულის პართენ თ*ეს
ნიკიფორეთურთ 
ხარალამპის და ვლასის
მელეტის და მარკიანეს 
ავქსენტ ონისიმეთ ვჰნატრიდეთ

მუცლად იღო იო

პანფილე ტირონსა თეოდორეს 
ლეონტის 
არქიპოს ლეონტის 
ტიმოთეს ღირსისა თანა
ევგენიას 
პოვნილთა
პოლÂკარპოსს ნეტარსა 
პოვნასა თავისასა ტარასის პორფირის 
პროკოპის ბასილის 
მოგართუამთ მეოხად
სოფლისათვის სიტყუაო ღვთისაო ქრისტე:

ევდუკია 
თეოპ ევტროპევთურთ 
ჯერასიმე 
კონონ ორმეოცნი
ასურეთს აღსრულებულნი  
ქერსონეთ ვასილეოÁსნი 
თეოფილაკტე სევვასტელნი 
კოდრატე სოფრომ თეონე ნიკიფორე 
ვენეტიკტ აღაპი 
საბინეთურთ ბრძენნი 
ევედრებიან ღმერთსა სულთა ჩუენთათÂს

ალექსიოს 
კÂრილე ხურისანთე 
ლავრას მომწყდართა მამათაÁ 
იაკობ ბასილი ნიკონ 
წინა დღე და ხარებაÁ 
გაბრიილ და მატრონა
სტეფანე მარკოზ და იოანე
იპატის თანა დღეს 
განთქუმით იქებიან 
ეკლესიისა სავსებისაგან:

აპრ. კ*ხა
ჰოÁ სასწაული

მარიამ ღირსი 
ტიტე ნიკიტა იოსებით 
თეოდოლ ევტÂქ გიორგი 
აგაბოÁსითაÁთურთ 
ევტÂქ ტერენტ ანტიპა
ბასილი არტემიონ 
არისტრხოს კრისკენტი 
ნუ დასცხრებით სოფლისათÂს ოხასა:

ირინეთ თანა 
სÂმონ სპარსი იოანე
იოანე და თ*ვ თეოდორე პერგეს 
თეოდორე და გიორგი 
საბა და მარკოზ  
ვასილეოს სÂმიონ 
იასონ დიოდორე იაკობ იქებინ:

მაისი იერემია 
ათანასე ტიმოთ ირინი 
ირინი იობ ჯუარი 
ღვთის მეტყველი და 
ისაია სÂმეონ
მუკი იპიფანე
ღულიკერია ისიდორე
პახუმის თანა ჰფარვენ მორწმუნეთა:

აკა: ცაÁ ვრცელი

გიორგი მიტÂინელი 
ანდრონიკეს თანა 
თეოდოტე პატრიკი 
თალელე 
კოსტანტინე ელენე 
ვასილიკოს მიხაილ 
სÂმიონ მესამე პოვნაÁ თავისაÁ 
კარპო თერაპონითურთ 
ნიკიტა თეოდორა 
ისაკ და დალმატთა 
თანა ერმითურთ ვადიდნეთ:

ივნისი: იოსტინე ნიკიფორე 
ლუკიონ მიტროფანე 
დორეთე ბესარიონ 
თეოდოტ 
თეოდორე და კÂრილე
ბართლომე და ბარნაბა 
ონოფრე აკÂლინე ელისე
ამოს ტÂხონის თანა 
მანოელ საბელ ისმაელ 
ლეონტის იუდას 
მეთოდითურთ ვაქებდეთ:

ივლიანე და ევსევე 
აღრიპინა მხნისაÁ 
შობაÁ იოანესი
ფებრონია 
დ*თ თესალონიკელ სამფსონ უცხოთ მოყუარე 
კÂროს და იოანეს ბრძენთა 
თავთა ყოვლად ქებულთა
პეტრეს და პავლეს ვევედრნეთ 
და ათორმეტთა 
რათა იოხნენ სულნი ჩუენნი
ივ*ლი ად*ა:
ნუ მტირ მე დე
უვერცხლონი და სარტყელი 
იაკინთე ანდრია 
მართა სისო ასკლიპი 
პროკოპ პანკრატ ნიკოპოლ 
ევფემია პროკლე 
გაბრიელ აკÂლინა 
კÂრიკე და ივლიტა
კრებაÁ ხალკიდონისაÁ 
მარინ ემმელიანე 
იოხდით სულთა ჩუენთა

ღირსო მაკრინა და დიო 
ილია ეტლთა მფლობო
იოანე სÂმონ 
მარიამ და ტროფიმე 
თეოფილ ხრისტინა 
ანნა ერმოლაოს 
პანტელეიმონ პროხონ 
კალინიკე და ბილა 
სილოეა მევდუკიმე 
მეოხ გვეყვენით ჩვენ:

აგვისტ:
მოღვაწენო მაკაბელნო 
სტეფანე ისაკეთნო 
ევფესელნო ევსელნი 
ფერის ცვალება დომენტი 
ემმელიან მატთან 
ლავრენტი ევპოლო ფოტეთნო მაქსიმე 
მალაქიაÁთურთ ყოვლად 
წმიდაო დედოფალო
მგალობელსა ნუ დამსჯი

დიომიდე მირონ ფლორო 
ანდრიაÁთნო სამოილ 
თადეოს აღათონიკ 
ლუკიოს და ევტÂქი 
ბარნაბა ტიტე
ანდრია პიმენ 
მოსე ნათლისმცემელი 
ალექსანდრ იოანე 
სარტყელი ყოვლად წმიდის
მფარველი სულთა ჩვენთაÁ:

  დასრულდა საყოვლდღეოთა წმინათა
სახელები ძილისპირებზედ *********